Jestem sama niebem...

Naszyjnik numer 36!
Bez specjalnej potrzeby powstał.
Taki przerywnik międzymandalowy.
Przerwa od malowania.

Średnica naszyjnika ok 6,7cm
Jest duży i dość ciężki niestety, bo jego środek do serduszko ze szkła weneckiego.
Ale da się nosić, szyi nie urywa ;)))
Z turkusikami jest jeszcze.

Kreacji do zapozowania z naszyjnikiem nie dopasowałam jakoś, wzięłam co mi pod rękę z szafy wpadło i uznałam, że może być :)

Nie powstałam 

z prochu, 

nie obrócę się 

w proch. 

Nie zstąpiłam 

z nieba 

i nie wrócę do nieba. 

Jestem sama niebem 

tak jak szklisty strop. 

Jestem sama ziemią 

tak jak rodna gleba. 

Nie uciekłam 

znikąd 

i nie wrócę 

tam. 

Oprócz samej siebie nie znam innej dali. 

W wzdętym płucu wiatru 

i w zwapnieniu skał 

muszę 

siebie 

tutaj 

rozproszoną 

znaleźć.

Zuzanna Ginczanka, 1936

Miałam jeszcze jeden zrobić, ale nie wiem...

Niechaj Moc bedzie z nami Kochani ;**