Nie tak na poważnie...

Chustę wydziergałam.

Na zlecenie.

Według wzoru Ayati.

Zakończenie tylko zmieniłam, bo włóczka nie była za długo i chciałam jakoś sensownie wykończyć.

Żółcie, rudości, brąziki i pomarańcze.

Nie traktuj siebie tak poważnie. Nikt poza tobą tego nie robi.

Regina Brett

Nom ;))))

Najlepszości!:**

Bałagan mojego życia

Wczoraj byłam w lesie.

Nawdychać się tego leśnego powietrza i zatopić w ciszy.

I oddać radości.

Radości fotografowania i pozowania.

Chyba wracam do siebie.

A przy okazji prezentuję przerobione dżinsy.

Doszyte falbany, które okazały się bardziej bombką, niż falbanką.

Do tego doszytych kilka serduszkowych aplikacji.

Voilà!

Nigdy nie dojdziesz do takiego punktu w swoim życiu, gdzie wszystko będzie idealnie rozwiązane i ładnie zawiązane na kokardkę. W tym rzecz. Nie ma "sceny końcowej", a tylko toczący się film przygodowy… nigdy nie rozwiązany. Naucz się kochać bałagan swojego życia, jego nieustająco zmienną naturę, jego nieprzewidywalność.

Jeff Foster, Tak! Kochaj to, co jest

***

Nie odnajdziesz spokoju, unikając życia.

Virginia Woolf

Cudowny to był spacerek. 

W planach było morze, ale pogoda jednak sprzyja krótszym spacerkom ;)

Uściski cieplutkie ślę :**

My, Boginie światła i nocy

Część druga albumu dla przyjaciółki.

Z kolejnych piętnastu stron pokażę dziesięć.

O całej idei tego tworu można przeczytać w poście niżej.

Powiem tylko, że te zdjęcia to zapis wypraw nad morze, czy do lasu, z kawką i filiżankami.

Taki spacerowy rytuał uwieczniony na zdjęciach.

ty i ja

łączy nas pasja

do wypraw w najstarsze

zakątki serca

i głęboka relacja

my przyjaciółki 

ponadczasowe

my wiedźmy których

nie da się ujarzmić

my Boginie

światła i nocy

czasem na krawędzi

oto

przyjaciółki

dwie istoty na haju

wydaje im się, że latają

po niebie

i dzikiej urodzie życia

a świat sypie cudami

prosto z ręki samego

Boga

zachwyca

mnie

poczucie

upojenia  życiem

deszcz kwiat i drzewo

śpiewy ptaków

spotkania przed  świtem

rzeczy drobne

odkrywa się

nowy wymiar

życia

mistrzynie fotografii

rozkoszują się

zdjęciami

kawa tańce tancerka

czarownica

lawina zdjęć

niekończących się doznań

lubię tę dziką dziewczynę 

w sobie

co było minęło

zabrzmiały 

złamane serca

rady na to nie ma

odkryj

małe przyjemności

które daje nam natura

tam gdzie

głosy bogów usłyszeć 

można

ta dziewczyna Joanna

w ciszy spotyka siebie

widzi

czarną chmurę

i słońce

trochę radości trochę niepokoju

zobaczyła siedem

smoków

wewnętrznych cierpień

u mnie

wszystko dobrze

mówi dzisiaj

nie chowaj 

się przed

światłem

w błogiej nieświadomości

rozjaśniaj

mrok

każdego dnia

spaceruj

przez pustynię miasta

wielkimi krokami!

uśmiechnij się

nie całkiem poważnie

zaszalej

w czasie tej podróży

donikąd

witaj świecie

na krawędzi

czasu nie ma

jutra nie ma

i to właśnie jest

miłość

gdy

człowiek się

nie wtrąca

szczęście

chodzi piechotą

to nad morze

to idzie

przez miasto

uliczkami

w blasku radości

i rodzi się bezmiar

budzi się

nieznane

dwie kobiety

ona i ona

zakwitły kolorami

w krajobrazie

morza

taka

przyjaźń

od pierwszego wejrzenia

KONIEC

Fajna to była zabawa. 

Teraz będą się "zbierały" kolejne filiżanki. Zaczęłam je kolekcjonować. Takie filiżankowe pary.

Upłynie kolejnych kilka lat. O ile świat będzie jeszcze istniał... ;)))

Uściski!:**

Dziewczyny ze źródła światów

Popełniłam albumik dla przyjaciółki.

Miał być w ramach urodzin, ale nie wytrzymałam i nie czekałam do stycznia.

A przyczynkiem do jego powstania były... zdjęcia filiżanek z plaży! (i nie tylko)

Obie lubimy chodzić, duuuuużo chodzić. I robić zdjęcia.

I dość regularnie jeździmy sobie połazić nad morze. Albo do lasu.

Na ile pogoda jest znośna.

I tam sobie pijamy kawkę. 

W ładnych filiżankach.

...co jest koniecznie uwiecznione na fotkach.

No i uzbierało się tego przez parę lat, wywołałam te filiżanki, które nadały się w sam raz na taki sentymentalny albumik. Okraszony moimi tekstami skleconymi z gazetowych tekstów.

O przyjaźni i nie tylko.

Jako że stron jest 30, podzieliłam ten albumik na dwie części, będzie w dwóch postach, a i tak pokażę w sumie tylko część tych kart, bo jest ich za dużo i nie chcę przynudzać.

Na początku była

magia

mocne wejście

czułe dla oczu

kropla błękitu 

na obiad

i my

dziewczyny ze źródła 

światów

czułym okiem

popatrz

na piękno

świeżo malowane

wielki błękit

zwala z nóg

chodź

potańczymy

trochę

rytuał

pełen

spokoju ducha

to coś naprawdę mocnego

tam gdzie

otwarty

obraz morza

się przydarza

gdy tak blisko wiatr

powieje

wiesz już

że nie istniejesz

a gdy się już wszystko spieprzy do końca

zrób sobie przerwę, dotknij serca

w którym otwiera się brama do innych światów i patrz

jaka piękna apokalipsa

dokąd biegniesz w  życiu?

jedź na plażę

chłodnym wiatrem 

ugaś pragnienie

w cudownym słońcu lata

posłuchaj na żywo

o czym opowiada

słońce

woda i piasek

niczym

królowe życia

w krainie czarów

prawdziwe czy nieprawdziwe

jesteśmy 

pełne

wdzięczności

żeby

poznać tęsknoty własnego serca

codziennie odkrywamy wzór

wszechrzeczy

no i stało się

Joanna

doznaje olśnienia

ja nie istnieję

jeszcze

bardziej 

jeszcze

znika bez śladu

takie

na niby

życie wewnętrzne

zdjęcie

jedna historia

obraz

odzwierciedla

ciszę radość

świat pełen magii

olśnienie

przebudzonych kobiet

subtelne otulenie

w miłość

przyjaźń

pokrewieństwo

serc i dusz

wyjątkowe więzi

bezcenny dar

od życia

nawet na dnie

uspokaja

i otula

dobre

40 lat

cdn...

Jak robiłam, kleiłam ten albumik, miałam takie myśli, po co to, to bez sensu... Ale wzruszenie i mina przyjaciółki były bezcenne. Już wiedziałam, że miało to sens.

Buziaki! :**