O nie - robieniu...

Z cyklu "pierdółki" taką małą (30cm x 30cm) mandalę przedstawiam :)
Kolory kompletnie nie moje, zielony mi się już mocno znudził, ale na fejsbuku trafiłam na piękne zdjęcie fragmentu galaktyki w takich własnie kolorach i pomyślałam, że sobie tych kolorków wypróbuję...
Galaktyka jest rzecz jasna porywająca i mandala się do niej nie umywa, ale na końcu wrzucę tą galaktyczną fotkę.

To Co Powinienem robić?

Ty

Masz NIC NIE - ROBIĆ!

BĄDŹ!

i

W TYM NIE - ROBIENIU NIC

TY

ROBISZ WSZYSTKO

Adam. P. Anczykowski

Może jeszcze się kiedyś porwę na jakąś dużą mandalę w tych barwach, bardziej zbliżoną kolorystycznie niż ta dzisiejsza. Może gdybym zrobiła ciemne tło, to by bardziej była kompatybilna z tą galaktyką, ale jakoś nie chciałam takiej małej mandali ciemną robić.

Teraz znowu nadszedł czas lekkiego zwolnienia na blogu. Troszkę inne zajęcia i kontakty międzyludzkie wzywają ;))) Ale może jakieś mroczne fotki z jakiego mrocznego spaceru uda sie zrobić. Zobaczymy :)

Ściskam Kochani Galaktyczmie :** ;)

Odkrywanie ciszy...

Karteczki serwuję dzisiaj.
Sztuk cztery.
Drzewkowe.
Na niebiesko.
Z serduszkami :)
No i jak zwykle - koniecznie z dobrym słowem.

Dawno nie karteczkowałam. I pewnie jeszcze sobie pokarteczkuję. A co!
Odpoczywam troszku od większych form.
Zapadam normalnie w zimowy sen...

 kochaj

niech dzieje się cud serca

 doświadcz swojej ciszy

w sercu miłości

 z miłości do piękna

otwórz swoje serce

i ciesz się życiem

 Miłości Szczęścia i Radości

Cisza to było wielkie odkrycie. Kiedy zniknęło nieustanne tło ludzkich głosów stwierdziłem, że wspaniałe piękno przyrody w znacznej mierze zasadza się na ciszy. Patrzyłem na gwiazdy i czułem ich ciszę, księżyc nie wydawał żadnego dźwięku, słońce wstawało i zachodziło bez jednego szmeru. W końcu nawet odgłos wodospadu, krzyki ptaków, szelest wiatru wśród drzew wydawały się częścią olbrzymiej, żywej, kosmicznej ciszy. Wydawało się, że cisza jest naturalnym prawem każdego człowieka, które zostało nam odebrane.

Tiziano Terzani

Zmykam do swojej ciszy...;)

:**

Uchwycić rzeczywistość...

Mandala z drzewkiem.
Powstała już dość dawno, tyle że na tekturze. Wydawało mi się, że jak doczepię sznureczek to będzie fajnie wyglądało. Ale nie. Tektura się wygina.
W końcu więc postanowiłam tą mandalę na tekturze oprawić.
Umyśliłam sobie, że rolę ramy spełni blejtram po swojej wewnętrznej stronie.
Okleiłam ramę papierem ze starej książki, pomalowałam białą farbą, troszkę potuszowałam tuszem distress i wkleiłam w środek mandalę.
A z tyłu wbiłam dwa gwoździki, owinęłam drucikiem i można obrazek wieszać na ścianę! O.
Wymiary obrazka z ramą to 50cm x 50cm, a sama tektura to 40cm x 40cm.

Podczas fotografowania w kadr wkradło się Kocisko...

Gdy uchwycisz rzeczywistość słołu, zobaczysz, 

że w samym stole obecne są wszystkie te rzeczy,

o których zwykliśmy myśleć jako o "świecie nie-stołu".

Gdybyś zebrał "nie-stołowe" elementy i zwrócił je

ich źródłu - gwoździe rudzie żelaza, drzewo lasowi,

stolarza rodzicom - stół przestałby istnieć.

Thich Nhat Hanh

Takie sobie pierdółeczki robię teraz. Jakoś nie chce mi się zabierać za coś większego. Trzeba troszku poluzować. Co by malowanie było jednak przyjemnością, a nie przymusem. Coś tam mi się klaruje wewnątrz, jakaś mandala nowa, ale niech się jeszcze klaruje. Niech się dobrze wyklaruje...hahahhaah :))))))

Ściskam ciepluchno :**

Jestem sama niebem...

Naszyjnik numer 36!
Bez specjalnej potrzeby powstał.
Taki przerywnik międzymandalowy.
Przerwa od malowania.

Średnica naszyjnika ok 6,7cm
Jest duży i dość ciężki niestety, bo jego środek do serduszko ze szkła weneckiego.
Ale da się nosić, szyi nie urywa ;)))
Z turkusikami jest jeszcze.

Kreacji do zapozowania z naszyjnikiem nie dopasowałam jakoś, wzięłam co mi pod rękę z szafy wpadło i uznałam, że może być :)

Nie powstałam 

z prochu, 

nie obrócę się 

w proch. 

Nie zstąpiłam 

z nieba 

i nie wrócę do nieba. 

Jestem sama niebem 

tak jak szklisty strop. 

Jestem sama ziemią 

tak jak rodna gleba. 

Nie uciekłam 

znikąd 

i nie wrócę 

tam. 

Oprócz samej siebie nie znam innej dali. 

W wzdętym płucu wiatru 

i w zwapnieniu skał 

muszę 

siebie 

tutaj 

rozproszoną 

znaleźć.

Zuzanna Ginczanka, 1936

Miałam jeszcze jeden zrobić, ale nie wiem...

Niechaj Moc bedzie z nami Kochani ;**

Po prostu puść to...

Mandala 50cm x 50cm
Klasyczna bo przerabiana.
Z połączenia niebieskiego i czerwonego przemalowałam na czerwień z brązem.
Drażniła mnie poprzednia wersja.
Ta wygląda znacznie lepiej, tyle że w tych ciemnościach ciężko to sfotografować.

Po prostu puść to. Pozwól odejść od tego, jak myślisz, jakie Twoje życie powinno być i zaakceptuj życie, które próbuje pokazać swoją drogę dla Twojej świadomości.

Caroline Myss

I tak sobie przy balladach Julio Inglesiasa siedzę przed laptopem i zamieszczam posta...;)

Full romantic ;))))))))))

Ściskam Kochani cieplutko :**

Spotkaj siebie...

Ostatni dzień listopada świętowałam swój wernisaż w Artystycznym Klubie "Pod Papugami" w Białogardzie, w bardzo miłym, klimatycznym miejscu, gdzie miałam okazję poznać sympatycznych białogardzian :)
Zawisły tam moje prace i powiszą do nowego roku.
Zamieszczam rzecz jasna fotorelację autorstwa Marka Fiszera, naszego stargardzkiego artysty fotografa. Dziękuję!

Róża kwitnie bez twojej aprobaty i umiera bez twojej zgody. Sprawy toczą się swoim torem, bez względu na to, czy im na to pozwalamy czy nie.

***

Za każdym razem jest właściwy czas.

***

Umieść tylko najmilsze myśli na wszystkim, czego doświadczasz dzisiaj. Spotkaj siebie.

Byron Katie

Aktualnie więc moje prace można zobaczyć w dwóch miejscach: w Białogardzie i w Świdwinie, których to mieszkańców zapraszam do oglądania i kontemplacji :))

Pięknego weekendu Piękni Ludzie, że sobie tak  zacytuję Agnieszkę Różę Banasiak, która szerzy w świecie The Work, metodę odkrywania siebie autorstwa Katie Byron

:**