Poluzuj uchwyt...

Oto jestem znów.

(Takie kolejne i kolejne znów...)

Przez ostatni tydzień intensywnie wyszywałam marynarkę z odzysku.

Moje ulubione koliste aplikacje sznurkowe.

Marynarka jest w kolorze...Hmm.. Różowego fioletu.

A sznurek turkusowy i błękitny, czy może jaśniutki niebieski.

No i garsteczka koralików dla smaczku.

Bardzo mi się to fajnie tworzyło.

Byłam cały czas leciutko podekscytowana, jaki będzie efekt tego wyszywania.

Zdjęcia mam z aparatu i telefonu.

Ciężko było kolor uchwycić.

Troszkę go sobie podrasowałam w programie do edycji zdjęć, żeby był taki jaki jest naprawdę.

Ale i tak w rzeczywistości wygląda o niebo lepiej.

Tło przez edycję jest nieładne, ale tylko tak mogłam poprawić kolor marynarki.

Jednakże mam foty, jakiem mam.

I takimi się dzielę:

Wszystko przemija, nic nie pozostaje. Zrozum to, poluzuj uchwyt i znajdź spokój.

Lama Surya Das

Może będzie jeszcze kapelusz do kompletu?...Może, może.

W każdym razie to już druga marynarka w mojej "karierze" :)

Spokoju życzę:**

Cały świat na oścież...

Niebieskie wdzianko prezentuję ;)

W przeważającej części z bawełnianych koszulek.

Ze sznurkową aplikacją.

Uwielbiam aplikacje. Wszelakie. A sznurek daje wiele możliwości.

Moje szycie z krawiectwem niewiele ma wspólnego, tylko maszyna do szycia to punkt wspólny. Nie znam zasad szycia, a i bardziej ciągnie mnie w stronę spontanicznych kreacji...

Wolę przerabiać i cudować jak to widać w moich wdziankach. O.

Trwaj w bezruchu.

Podważaj każdą myśl.

Kontempluj źródło Rzeczywistości.

I miej oczy otwarte. Nigdy nie wiadomo, kiedy coś - 

zdawałoby się - 

nic nie znaczącego rozewrze cały twój świat

na oścież na powitanie wiekuistego zachwytu.

Adyashanti

Droga Wyzwolenia

Radosnego CUDowania:**

Z niczym tu przyszłam...

Piękny letni dzień.

Hamak pod jabłonią z widokiem na niebo.

Herbatka na powietrzu, ptaszęta rozświergolone i żaby w stawie.

W towarzystwie przyjaciół.

I Tajgulinki, cudownej psinki.

Taki spokój, taka błogość, taki lajcik.

To się chyba nazywa szczęście.

Nie miało być zdjęć.

Naprawdę nie miało.

Nie wiem, jak to się stało, że są.

I nie wiem, czy mogę tak to nazwać, ale to taka artystyczna sesja wyszła.

Z czarno białą opcją.

Oraz studium wokół stopy...😆

Z NICZYM TU PRZYSZŁAM

... z niczym tu przyszłam

i odejdę z niczym

i wkrótce będzie jakby mnie nie było

Urszula Kozioł

Momenty

Wdzianko jest już uszyte, ale nie ma jeszcze zdjęć.

Pewnie niebawem je pokażę.

Dobrego tygodnia!:**