W pustej przestrzeni...

Multi mandala w szarościach.

80cm x 50cm

Z tekturą i glinką samoutwardzalną.

(...)

nocą płynącą z prądem, nocą jęczącą

zawsze jakiś intruz sprawiał, że zapomniało się o pustej przestrzeni

wdziewasz to wszystko

malujesz paznokcie

nakładasz przepaski

cały czas przyozdabiając pustą przestrzeń

jakkolwiek-zwiesz się, mówię ci "pusta przestrzeń"

z urojeniami swoimi, z tańcem wróć do niej

ze swym zabawnym sposobem śpiewania wróć do niej

z uśmiechem swoim do niej przyjdź

ze swym orszakiem ogromnym, ze zgromadzeniem wróć do niej

ze statystami swymi wróć do niej

ze szczęściem swoim, ze swoim pechem wróć do niej

kiedy najbardziej ptaka przypominasz, pora wrócić do niej

gdy oszukujesz, przyjdź do niej

gdy jesteś w swojej głowie udręczonej

gdy jesteś nieświadoma

kiedy domagasz się

chwały w wielu językach

To się zaczyna u nasady języka

to się zaczyna w korzeniu serca

to rdzeń kręgowy wiatru

śpiewającego i jęczącego w pustej przestrzeni

Anne Waldman

fragm. wiersza "Makijaż na pustej przestrzeni"

Z książki "Drogi karmy i ścieżka dharmy. Antologia poezji buddyjskiej Ameryki"

Ktoś mi wczoraj w komentarzu przypomniał o tej książce. Bardzo ją lubię. Sięgnęłam więc na półkę po tę pozycję i na nowo, po raz kolejny poczytałam sobie  o TYM na chybił trafił ;)))

Pusta przestrzeń, jedno z określeń wskazujące na TO bardzo rezonuje ze mną.

...i sobie myślę, że mandala też rezonuje z TYM ;)))))))))

Uściski:**