Dziękczynienie wystarczy...

Suknię uszyłam.

W stylu...hmmmm...

Chyba tworzę własny folklor.

Nie odtwarzam historii, "wypożyczyłam" jedynie wykrój, wykrój średniowiecznej sukni.

Bo jest chyba najprostszy.

Uszyta z materiałów z odzysku, na pewno z jednej zasłony, a ten drugi materiał, baza to nawet nie wiem, co to jest.

Po co?

Bo lubię. Bo uwielbiam przebierać się w fantazyjne kostiumy.

A że mam okazje uczestniczyć w różnych iventach artystycznych, to mam gdzie je zakładać.

Do zdjęć też są fajne.

A może kiedyś ktoś będzie chciał kupić?

Ta suknia to nie koniec.

Jest jeszcze korona i pelerynka.

Ale to już w innych postach.

Ta suknia była trudna dla mnie do sfotografowania w warunkach domowych, więc zdjęcia niestety bardzo kiepskie są.

Wiem, że jeszcze doczeka na właściwą sesję.

Dziękczynienie w samotności wystarczy. Dziękczynienie ma skrzydła i leci. Twoja modlitwa wie o wiele więcej o tym, niż ty.

Victor Hugo

Dziękuję za uwagę :**