Kiedyś, gdzieś...

Witajcie Mili moi ;)

Tuniczkę uszyłam. Całą z recyklingu.

Plus kilka wydzierganych na szydełku kawałków.

Plus of kors dżinsowe kółeczko z mandalą, którą kiedyś zmalowałam i wyszyłam. 

...czyli to, co Tygryski lubią najbardziej.

Wszystko w stylu antydepresaczy - uśmiechaczy 😀😀😀

Myślę, że dziś, kiedy planeta jest zanieczyszczana przez nadmierną produkcję, recykling ma przyszłość.

A ile przy tym jest radości, kiedy sami możemy stworzyć coś niepowtarzalnego.

Zdjęcia nie oddają niestety, tego jak tunika wygląda w rzeczywistości.

Sama sobie robię zdjęcia telefonem (oprócz tych na manekinie o imieniu Krysia 😁), nie mam osobistego fotografa ;)

Nooo, jedną taką 💓 mam, ale nie zawsze jest dostępna.

W każdym razie cieszę się, że w końcu sięgnęłam po maszynę. 

Tęskniłam za nią bardzo.

Jestem skarbem.

Kiedyś,

gdzieś,

ktoś

mnie odkrył.

A. de Mello

To dopiero początek szyciowy, choć oczywiście inne rzeczy też czekają na swoją kolej. Nie wiadomo w co ręce włożyć.. Tyle tej radości czeka w kolejce!

Cudownego weekendu!:**

O czym szepczesz do samego siebie...

Okularsy, okularsy!

Okularsy się mnążą...!

Po za wszelką kontrolą...

No co ja na to poradzę...?

Dwie kolejne pary w duchu recyklingu.

Wszyscy ze wszystkimi: sosny szepczą z morzem,

świerszcze z galaktykami, klacze z wiatrem południowo-wschodnim,

morska bryza z tym, co w niej milknie, chmury — ze wszystkim co lata.

A człowiek, niebaczny, wciąż tylko mówi do samego siebie.

Co mówi złoto do kryształku jodu? Co chce ważka przekazać bykowi?

O czym liczby rozprawiają z niebem? O czym muzyka z nocą?

Wszyscy jesteśmy cząstkami jednej tajemnicy.

A człowiek, niebaczny, wciąż tylko mówi do samego siebie.

Gabriel Celaya

Mam jakąś fazę okularową ;)

A tyle jeszcze pomysłów czeka na realizację. Nie nadążam.

Ściskam ciepło:**

Głód mojej prawdziwej natury...

Dwunasty Duszek -

Medytujący Duszek Medytacjusz, Samotnik, Eremita, Propagator wglądu w siebie.

Bardzo się lubimy.

Przyszedł jako ostatni z całej duszkowej dwunastki.

Przyszedł chyba na moje uspokojenie ;)))

Przypomnieć o tym, co najważniejsze. O ciszy. O nieustannym przypominaniu sobie, kim się naprawdę jest.

Medytacjusz zajął płótno o rozmiarze 40cm x 50cm

Jest najmniej ekstrawagancki.

Samotność jest głodem mojej prawdziwej natury.

Przestałam zwracać się do ludzi, aby to wypełnić.

Katie Byron

I z tym duszkiem można by powiedzieć, że to koniec duszkowej przygody, ale nie. Ja myślę, że to dopiero początek czegoś. Czegoś nowego.

Uściski cieplutkie ślę:**

Wszystkiego, co będzie dalej ;)

Tara rara,

Okularków para.

Mój ulubiony styl postapokaliptyczny.

Nie jest to wersja hard, ale raczej miękka wersja, w dodatku osłodzona.

Rozebrałam kiedyś starego laptopa.

No i są okulary ;)))

(A tak na marginesie przygarnę chętnie takie różne polaptopowe i podobne dziwne części, gdyby ktoś miał takie do wyrzucenia)

Nie mam innego wyjścia, 

jak tylko życzyć ci

wszystkiego, co będzie dalej.

Michael Markham

Dodam jeszcze - cudowności Kochani!:**

Przejście do świata czarownika...

I jeszcze jedna para okularów.

I nie ostatnia.

Recykligowo, rzecz jasna.

Wewnętrzny dialog jest tym, co nas uziemia w codziennym świecie. Świat jest taki i taki, albo tym i tamtym. Przejście do świata czarownika otwiera się w chwili, gdy wojownik nauczy się wyłączać swój wewnętrzy dialog.

***

Ilekroć wewnętrzny dialog zatrzymuje się, świat rozpada się, a nadzwyczajna strona nas samych wypływa na wierzch, pomimo że jest ciągle utrzymywana pod ciężką strażą przez nasze słowa.

Carlos Castaneda

Opowieści o mocy

Jeszcze jedna para okularów jest już gotowa i duszek ostatni. Niebawem się pojawią. Zaglądajcie!

Buziaki:**