Nic poza miłością

Witajcie Najmilejsi moi :) 

Dzisiaj serwuję specjalnego posta. Pamiętacie, że kiedyś miałam Koteczka, który odszedł pewnego marcowego dnia a drugą stronę tęczy? Minęły trzy miesiące i 20go czerwca zamieszkały ze mną dwa Koteczki. Sagusia i Tenderek. Około dwuletnie tygryskowe rodzeństwo. Baaaardzo wystraszone. Ja też się trochę bałam tej adopcji, bo to kotki adoptowane, no i nie zdawałam sobie sprawy, czym taka adopcja może być.Wydawało mi się, że tydzień zapoznawania i będzie mizianko, głaskanko i w ogóle wielka przyjaźń. Ale na to musiałam poczekać.

Przywiozła je nam (mi i mojej córce, która je wypatrzyła w jakimś ogłoszeniu) przesympatyczna, z wielkim sercem Pani Kasia, która prowadzi adopcyjny dom dla porzuconych kotków. I tą uroczą parę "przypadkiem" uratowała przed wywiezieniem za miasto. Bo jakaś pańcia nie lubi kotów...Myślę, że doznały przemocy i potrzebują więcej czasu, żeby zaufać.

Długo nie robiłam im zdjęć, żeby ich dodatkowo nie stresować, ale z czasem tui ówdzie udało mi się coś pstryknąć. Uzbierałam trochę zdjęć. Tenderek już się ze mną zaprzyjaźnił. Leży często blisko mnie niczym osobisty ochroniarz i daje się miziać. Jest tą odważniejszą częścią z dwojga. Sagusia wciąż rezyduje na szafie. Ale coraz częściej zeskakuje na parter i oswaja teren. Daje się na szafie pogłaskać. Mruczy wtedy jak parowóz, ale "na dole" jeszcze jest płochliwa. Jest na pierwszych trzech zdjęciach i na dwóch ostatnich. Większość fotek zrobiłam Tenderkowi, który raczej miłością do obiektywu nie pała, ale przy odrobinie szczęścia daje się sfotografować.

Zdjęcia często robiłam wieczorem i najczęściej telefonem, więc ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale myślę że z czasem to się zmieni.

Przedstawiam więc oto moich nowych przyjaciół!:

Mając życie tak krótkie

Jak na wpół wstrzymany oddech

Nie siejcie niczego poza Miłością.

Rumi

Prawda, że cudne piękności to są?

:**