Chodziła więc od jakiegoś czasu za mną igła z muliną...żeby tak wkłuć ją w mandalę...
Jest to dość pracochłonne i raczej nie nadaje się do dużych projektów, ale w mniejszych jak najbardziej. Zresztą ja sobie lubię dłubać takie drobne wzorki, więc kto wie? Może i większa mandala z igłą i nitką wyjrzy na świat?...
Póki co prezentuję swoją najświeższą mandalę :)
30cm x 30cm
O praktyce
To bardzo proste. Przenieście swoją uwagę z tego, o czym myślicie na tego, kto myśli. Zapytajcie; „Kim jestem?”. Wtedy uwaga będzie skierowana na poszukującego. Spróbujcie odpowiedzieć na pytanie; „Kim jestem?” Poczujcie ciszę, która pozostaję, gdy to pytanie wygasa. Wydaję się, że są tam dwie rzeczy – cisza i odrębna istota „ja”, poznająca ciszę. Wydaje się, że ja, Cesar, teraz uświadamiam sobie ciszę. Ale wszystko jest na odwrót. Ta cisza jest Uświadomieniem. Uświadomienie jest Mną. Jesteście Tym. To „Coś” poprzez utożsamianie z ciałem myśli; „Ja...”. Myśli wychodzą z ciszy, nie wychodzą z osobowości. Ciało nie może myśleć, osobowość nie może myśleć, dlaczego? Ponieważ osobowość sama jest myślą: „ja” lub „mnie”. Myśl nie może myśleć. Cisza jest zawsze obecna. To jest Wami, jest Tym, kim jesteście. Jest waszym naturalnym stanem. Waszym zadaniem jest tylko rozpoznać, uświadomić sobie tę ciszę jako wasze prawdziwe „Ja”. Niezależnie od użytych słów, cisza pozostaje. Nieistotne, co pomyślicie, cisza pozostaje niedotknięta, niepoddana temu, co z niej pochodzi. W taki sposób wszystko wywodzi się z prawdziwego „Ja”. Skąd wywodzą się myśli? Ze mnie. Mnie, czyli kogo? Cisza pozostaje...To jesteście Wy. Wszystko pochodzi z Was. Gdy jednak coś się pojawia, momentalnie chwytacie się tego i utożsamiacie się z tym. To utożsamienie staje się wami. Wtedy zapominacie, kim jesteście. To jest jednak wasze nieprawdziwe odczucie siebie, utożsamienie z ciałem i umysłem.
Cesar Teruel
Czuję, że to nie koniec przygody z igłą :) Spodobało mi się :)
Uściski cieplutkie posyłam :**
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz